آری شهادت لیاقتت بود، زیرا موقع خداحافظی هرکه از تو می پرسید چگونه شد که اعزام شدی؟ پاسخت این بود: “از حضرت زینب(س) خواستم"، به راستی که لباس زیبای شهادت برازنده قامت رعنایت بود و چشمان معصومت خبر از وقایعی می رساند که اکنون اتفاق افتاده است.

حاج آقا مجتبی تهرانی شب های قدر که فرا می رسید همیشه یک توصیه ای داشند.

می فرمودند:در این شب ها درخواست ما از پروردگار دو چیز باشد:

ترمیم گذشته

ترسیم آینده

باورم نیست که خیبر شکن از پا افتاد
حضرت واژه ی بر خواستن از پا افتاد
.
کم نمکدان تو را هر که نمک خورد شکست
باز با زخم سرت کعبه ترک خورد شکست

یا علی هیچ کس از لطف تو ناکام نبود
پدری مثل تو همبازی ایتام نبود

هر شب کوفه منور ز نگاهت می شد
شمع بزم فقرا صورت ماهت می شد

چه بلایی به سرت آمده بابای همه
تیغ که سر زده بر سر زده بابای همه

نه فقط بین سرت فاصله انداخته است
بین چشمان ترت فاصله انداخته است

زخم های دل ایتام پی مرهم توست
مرد ویرانه نشین منتظر مقدم توست

همه بودند و امام از همه بیکس تر بود
زینب ای وای دوباره سر یک بستر بود

صابر خراسانی

نیکی به پـدر و مـادر
داستانی است
که تو آن را می نویسی
و فرزندانت
آن را برایت حکایت می کنند.

پس خوب بنویس …

سلام طاعات و عباداتتان مقبول درگاه الهی

مراسم احیا شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در سالن اجتماعات مدرسه علمیه الزهرا سلام الله علیها آباده طشک ویژه خواهران سطح شهر برگزار شد.